Bruges la Morte is een intrigerende bewerking van de gelijknamige roman door Georges Rodenbach, waarin Paul, een man verteerd door verdriet, worstelt met zijn obsessieve liefde voor zijn overleden vrouw. Zijn geïdealiseerde herinnering aan haar vormt de kern van zijn emotionele conflict. In een filmische adaptatie van Ronald Chase verandert het verhaal in een visueel meeslepende ervaring, waarin Brugge wordt weergegeven als een duistere, bijna surrealistische stad vol symboliek. Geïnspireerd door de schilderijen van James Ensor, brengt de film een wereld tot leven die doordrenkt is van droomachtige scènes, mystiek en melancholie.